Taekwon-Do

Historia TKD

Sztuki walki bez użycia broni są tak stare jak historia ludzkości. Nasi praprzodkowie byli zmuszani rozwijać swą zręczność i siłę aby zdobyć pożywienie lub obronić się przed napaścią. Później, pomimo wynalezienia broni ludzie nadal praktykowali walkę nieuzbrojonymi rękoma i nogami, zarówno w starożytnym Egipcie i Grecji, jak w Indiach i Chinach. Jednak tylko w krajach azjatyckich, gdzie w prawie każdym większym regionie opracowano własne charakterystyczne sztuki walki, miały one podbudowę filozoficzną. Jednak pierwsze udokumentowane fakty świadczące o sztukach walki w tym rejonie pochodzą z początków naszej ery. W tym czasie (57 r. p.n.e. – 676 r.n.e.) Półwysep Koreański podzielony był na trzy państwa rządzone przez odrębne dynastie: Koguryo na północy oraz Silla i Paekche na południu. Państwo Kogurio powstało około 37 roku p.n.e. Istnieje wiele przekazów historycznych świadczących o tym, że znany był wtedy prosty system walki. W roku 1935 japońska ekspedycja archeologiczna odkryła królewskie grobowce Muyong-chong oraz Kakchu-chong w Tungku (prowincja Hwando w Mandżurii), gdzie znajdowała się niegdyś stolica Kogurio. Fresk na suficie grobowca Myong-chong przedstawia stojących mężczyzn, którzy ćwiczą taekyon (nazwa sztuki walki będącej pierwowzorem taekwondo). Również na malowidle w grobowcu Kakchu-chong dwóch ludzi walczy ze sobą. Konstrukcja tych grobowców wskazuje, że zbudowano je pomiędzy 3 a 427 rokiem naszej ery. Stąd wniosek, że na tamte lata przypadać może początek sztuk walki w Korei, a pierwszym znanym systemem był taekyon. O taekyon wiemy bardzo mało. Nazwa pochodzi od słowa “tak-kyon”, co znaczy dosłownie “odepchnąć rękami ramiona przeciwnika”, chociaż przeważały w tym systemie techniki nożne, często mające formę pchnięcia stopą a nie kopnięcia. Wprawdzie w Kogurio narodziły się koreańskie sztuki walki, ale znacznie większą rolę w ich rozwoju odegrała Silla, najmniejsze państwo okresu Trzech Królestw w Korei, które powstało 20 lat przed Koguryo. Dowodem wiedzy o sztukach walki są dwie buddyjskie płaskorzeźby wykute w kamieniu. Znajduję się one w grocie Sokkuram na terenie świątyni Pulguk-sa w Kyongju, dawnej stolicy Silla. Wyrzeźbione postacie strażników swiątyni stoją w postawach obronnych wykonując blok kumgang-makki, dziś jeszcze ćwiczony przez zawodników taekwondo. Rzeźby powstały w VII wieku naszej ery

Co to jest Taekwon-do?
Taekwon-do jest sztuką samoobrony, która powstała i rozwinęła się w Korei, opartą na tradycji i filozoficznych zasadach walki wręcz. Twórca współczesnego Taekwon-do jest koreański generał Choi Hong Hi, który w oparciu o osobiste doświadczenia treningowe m.in. Taek Kyon i Karate opracował jednolity system samoobrony, któremu 11 kwietnia 1955 roku nadano nazwę Taekwon-do. Nazwę Taekwon-do tworzą trzy słowa: TAE – stopa, kopnięcia, uderzenia nogami, skakanie i loty w powietrzu KWON – pięść, ciosy, uderzenia ręką DO – droga, sposób postępowania, sztuka ( dotyczy sfery psychiczno moralnej). Współczesne Taekwon-do jest nie tylko sztuką walki, ale również dynamicznie rozwijającą się dyscypliną sportową.

Twórca Taekwon-Do generał Choi Hong Hi.
Generał Choi Hong Hi urodził się 9 listopada 1918 roku w Ha Dae w Północnej Korei. W wieku 12 lat zostaje wyrzucony ze szkoły za prowadzenie agitacji przeciwko władzom japońskim okupującym Koreę. Dalej kontynuuje naukę u prywatnego nauczyciela kaligrafii Han Il Dong, który uczy go także Taek Kyon- narodowej sztuki walki zakazanej przez okupanta. W 1937 roku wyjeżdża na studia do Japonii, gdzie trenuje Karate uzyskując stopień II Dan. Techniki Karate wraz z technikami Taek Kyon (uderzenia zadawane nogami) stały się początkiem współczesnego Taekwon-do. W 1941 roku, gdy Japonia przystępuje do wojny, Choi Hong Hi zostaje wcielony do armii japońskiej i skierowany do Pyongyang w Korei. Za organizowanie ruchu niepodległościowego zostaje internowany i osadzony w więzieniu, gdzie dla utrzymania dobrej kondycji ćwiczy najpierw samotnie w celi, a później razem z więźniami i strażnikami na dziedzińcu więzienia. W sierpniu 1945 roku, wraz z zakończeniem wojny, zostaje zwolniony z więzienia i skierowany do armii koreańskiej. Robi tam karierę wojskową pracując jednocześnie nad swoją sztuką walki, popularyzując ją wśród żołnierzy. 11 kwietnia 1955 roku komisja utworzona przez generała Choi, składająca się z czołowych instruktorów, historyków i działaczy społecznych zadecydowała o przyjęciu nazwy Taekwon-do. W kolejnych latach dzięki podróżom generała i drużyny pokazowej po całym świecie następuje coraz szersza popularyzacja Taekwon-do. 22 marca 1966 roku powstaje Międzynarodowa Federacja Taekwon-do (International Taekwon-do Federation). W 1974 roku rozegrano I Mistrzostwa Świata w Taekwon-do w Montrealu. Generał Choi Hong Hi gościł wielokrotnie w Polsce. Po raz pierwszy w maju 1978 roku z grupą pokazową, później w latach dziewięćdziesiątych systematycznie odwiedzał Polskę prowadząc seminaria i przekazując coraz to nowe tajniki opracowanej przez siebie sztuki walki. Generał Choi Hong Hi zmarł 15 czerwca 2002 w Phenianie w Korei Północnej. Kilka miesięcy wcześniej był operowany z powodu raka żołądka. Nastąpił nawrót choroby i przerzuty. Mając przed sobą niewiele życia 12 maja 2002 roku wrócił do Korei, aby umrzeć w miejscu gdzie się urodził.

Taekwon-Do w Polsce
Pierwsza sekcja Taekwon-Do w Polsce powstała w 1974 roku w Lublinie. Zajęcia prowadził Anglik A. Marshal. W 1975 roku powstaje sekcja w Łodzi prowadzona przez Lo Vanh Thiang, studenta z Laosu. Kolejnym ważnym ośrodkiem jest Kraków, gdzie 1978 roku gości Generał Choi Hong Hi z grupą pokazową. W 1980 roku reprezentacja Polski wystartowała w Mistrzostwach Europy w Londynie, gdzie Halina Urbańska zdobyła srebrny medal w konkurencji walk sportowych. Opiekunem ruchu Taekwon-do był w tym czasie ZSP. Od 1982 roku ambasada koreańska miała wspierać ruch Taekwon-Do w Polsce. W kraju znalazło się pięciu instruktorów koreańskich, którzy nauczali Taekwon-do (Łódź, Kraków, Gdańsk, Lublin, Warszawa). W tym czasie powstaje Ogólnopolska Federacja Akademickich Klubów Taekwon-Do ITF, która działa bardzo prężnie organizując obozy szkoleniowe, egzaminy, pierwsze zawody ogólnopolskie i międzynarodowe. Towarzyszy temu powstawanie nowych sekcji i zwiększanie się liczby trenujących. W latach 1984-86 następuje rozpad ruchu spowodowany względami politycznymi ( masowa emigracja najlepszych zawodników i instruktorów). 22 lutego 1986 roku dochodzi do spotkania przedstawicieli istniejących sekcji Taekwon-do. Wynikiem tego zebrania było powołanie Społecznej Rady Klubów i Sekcji Taekwon-Do ITF z siedziba w Lublinie. Sekretarzem generalnym został Tadeusz Łoboda. W 1987 roku Taekwon-do zostaje przyjęte do Komisji Taekwon-do i Kick Boxingu Polskiego Związku Karate. Dzięki staraniom działaczy 11 stycznia 1989 roku zostaje wyodrębniona samodzielna Komisja Taekwon-do ITF Polskiego Związku Karate, która otrzymała nazwę: Rada Klubów Taekwon-do w Polsce. Ustalono jednocześnie podział kraju na strefy, wprowadzono turnieje kwalifikacyjne do Mistrzostw Polski oraz turnieje ogólnopolskie, określono zasady kwalifikacji do kadry narodowej. 24 marca 1991 roku powstał Polski Związek Taekwon-Do ITF z siedzibą w Lublinie (prezes Tadeusz Łoboda). Celem związku jest rozwój i popularyzacja Taekwon-do w Polsce. Skupia on stowarzyszenia i inne jednostki organizacyjne prowadzące działalność w zakresie Taekwon-Do oraz m.in.:

. Reprezentuje ruch Taekwon-Do w kraju i zagranicą
. Opracowuje kierunki rozwoju TKD w Polsce i czuwa nad ich realizacją
. Opracowuje regulaminy zawodów
. Prowadzi szkolenia zawodników, trenerów i sędziów
. Utrzymuje kontakty sportowe z organizacjami Taekwon-Do w innych krajach
. Nadaje uprawnienia instruktorskie, sędziowskie i stopnie szkoleniowe
. Czuwa nad poziomem etycznym TKD
. Powołuje trenerów kadry narodowej, organizuje starty i zgrupowania kadry.

FLAGA KOREI
Flaga Korei Pólnocnej powstala w 1948 roku. Sklada sie ona z pasków – niebieskiego, czerwonego i niebieskiego – oddzielonych od siebie waskimi, bialymi liniami. Czerwony pas zawiera biale kolo, wewnatrz którego znajduje sie piecioramienna, czerwona gwiazda.

Niebieskie paski symbolizuja ludzkie zamilowanie do pokoju, czerwony pas jest metafora rewolucyjnego ducha socjalizmu, natomiast biale linie oznaczaja czystosc idei koreanskich oraz suwerennosc panstwa koreanskiego. Piecioramienna gwiazda symbolizuje szczesliwy progres ludzi pod socjalistycznymi rzadami w czasach KRL-D. Biale kolo ma zwiazek z symbolem Yin-Yang (Eum-Yang).

Flagę Korei Poludniowej (czasami zwana Taeguk ) mozna podzielic na trzy czesci: biale tlo (symbolizujace pokój), centralny symbol Yin-Yang (w jezyku koreanskim Eum-Yang ) oraz cztery znaki, po jednym w kazdym narozniku.

Yin-Yang jest symbolem harmonii, zrównowazenia i jednosci. Niebieska czesc flagi zwana Yin (Eum) reprezentuje wszystkie negatywne aspekty swiata, natomiast czerwona czesc Yang (Yang) symbolizuje wszystkie jego pozytywne walory. Cztery znaki (nazywane Kwe ) w naroznikach flagi, takze symbolizuja idee harmonii, zrównowazenia oraz jednosc. Oznaczaja kolejno: niebo – Kun (lewy górny róg), ziemie – Kon (prawy dolny róg), wode – Kam (prawy górny róg) oraz ogien – Yi (lewy dolny róg). Na poczatku 1910 roku, podczas okupacji japonskiej, flagi Korei nie wolno bylo wieszac w miejscach publicznych. Po odzyskaniu niepodleglosci przez Koree w 1945 r. flaga powrócila jako symbol wolnosci.